Gimnazjum nr 2 w Brzeszczach

Program profilaktyki

PROGRAM PROFILAKTYKI
GIMNAZJUM NR 2 IM. M. BOBRZECKIEJ W BRZESZCZACH
NA LATA 2016/2021

GŁÓWNE ZAŁOŻENIA SZKOLNEGO PROGRAMU PROFILAKTYKI

1. Celem szkolnego programu profilaktyki zgodnie z wizją i misją Gimnazjum nr 2 im. M. Bobrzeckiej w Brzeszczach jest:

·tworzenie bezpiecznej, twórczej atmosfery w szkole,

·ograniczenie zachowań agresywnych i przemocy w szkole,

·nauka i ćwiczenie zachowań asertywnych,

·wskazywanie na szkodliwość używek oraz ukazywanie zagrożeń, jakie niosą ze sobą uzależnienia,

·wskazywanie na kulturę słowa i zachowania,

·tworzenie kultury pozytywnych wzorów – rozpoznawanie wartości moralnych, dokonywanie wyborów, właściwa hierarchizacji wartości,

·propagowanie zdrowego stylu życia,

·wspieranie w sytuacjach trudnych,

·wzmacnianie mocnych stron osobowego rozwoju,

·budowanie poczucia wartości,

·kształcenie umiejętności komunikacyjnych,

·wzmacnianie więzi emocjonalnych w rodzinie.

Celem programu jest uruchomienie czynników chroniących młodzież przed zachowaniami ryzykownymi, czyli:

·budzenie zainteresowań i rozwijanie talentów,

·budowanie pozytywnego stosunku do szkoły,

·zachętę do podejmowania aktywności (sport, nauka, twórczość, itp.),

·budzenie ciekawości poznawczej,

·uczenie radzenia sobie z emocjami,

·wsparcie w trudnych sytuacjach,

·budowanie pozytywnej grupy rówieśniczej,

·budowanie autorytetów,

·pomoc nauczycieli w wychowawczej roli rodziny.

2. Działalność profilaktyczna w gimnazjum polega na realizowaniu działań
z zakresu profilaktyki:

uniwersalnej – wspieranie wszystkich uczniów w prawidłowym rozwoju
i zdrowym stylu życia oraz podejmowanie działań, których celem jest ograniczanie zachowań ryzykownych niezależnie od poziomu ryzyka używania przez nich środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych,
selektywnej – wspieranie uczniów, którzy ze względu na swoją sytuację rodzinną, środowiskową lub uwarunkowania biologiczne są w wyższym stopniu narażeni na rozwój zachowań ryzykownych,
wskazującej – wspieranie uczniów, u których rozpoznano wczesne objawy używania środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych lub występowania innych zachowań ryzykownych, które nie zostały zdiagnozowane jako zaburzenia lub choroby wymagające leczenia.

Działania obejmują w szczególności:

realizowanie wśród uczniów oraz ich rodziców lub opiekunów programów profilaktycznych i promocji zdrowia psychicznego dostosowanych do potrzeb indywidualnych i grupowych oraz realizowanych celów profilaktycznych, rekomendowanych w ramach systemu rekomendacji,
o którym mowa w Krajowym Programie Przeciwdziałania Narkomanii,
przygotowanie oferty zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia, jako alternatywnej pozytywnej formy działalności zaspakajającej ważne potrzeby, w szczególności potrzebę podniesienia samooceny, sukcesu, przynależności i satysfakcji życiowej,
kształtowanie i wzmacnianie norm przeciwnych używaniu środków
odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych przez uczniów, a także norm przeciwnych podejmowaniu innych zachowań ryzykownych,
doskonalenie zawodowe nauczycieli i wychowawców w zakresie realizacji szkolnej interwencji profilaktycznej w przypadku podejmowania przez uczniów zachowań ryzykownych,
włączanie, w razie potrzeby, w indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny, działań z zakresu przeciwdziałania używaniu środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych.

3. Program profilaktyki w odniesieniu do rodziców uczniów uwzględnia cele:

dostarczenie rodzicom wiedzy na temat potrzeb rozwojowych dzieci oraz zagrożeń,
umożliwienie rodzicom udziału w zajęciach psychoedukacyjnych,
wspieranie w rozwiązywaniu problemów wychowawczych z dziećmi (konsultacje),
informowanie o możliwościach uzyskania pomocy specjalistycznej poza szkołą,
zapewnienie obiegu informacji pomiędzy pracownikami szkoły a rodzicami.

W odniesieniu do nauczycieli:

udział w szkoleniach w zakresie profilaktyki uzależnień i sposobu podejmowania wczesnej interwencji w sytuacjach zagrożeń,
uczestnictwo w szkoleniach i warsztatach dotyczących umiejętności wychowawczych np. prawidłowego komunikowania się, prowadzenia negocjacji i mediacji, przekazywania treści trudnych, nawiązywania kontaktów interpersonalnych,
współpracę z rodzicami dzieci zagrożonych uzależnieniem,
systematyczne rozpoznawanie i diagnozowanie zagrożeń związanych
z uzależnieniem,
prowadzenie przez wychowawcę klasy analizy indywidualnego przypadku uczniów zagrożonych niedostosowaniem społecznym z próbą diagnozy problemu,
współdziałanie z PPP, Poradnią Zdrowia Psychicznego i innymi poradniami specjalistycznymi, Policją - Wydziałem ds. Nieletnich, Sądem Wydziałem III Rodzinnym i Nieletnich, Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, Zespołem Interdyscyplinarnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej,
realizacja zadań Programu Profilaktycznego w zakresie swojego przedmiotu oraz współpraca z wychowawcami klas w realizacji tych zadań,
wykonywanie zaleceń zawartych w opiniach wydanych przez poradnie psychologiczno – pedagogiczne i inne placówki specjalistyczne,
wymiana na bieżąco obserwacji i informacji,
konsekwentne oddziaływania dydaktyczno – wychowawcze, stosowanie się do Statutu szkoły.

4. Diagnoza sytuacji wychowawczej w szkole podstawą skonstruowania szkolnego Programu Profilaktyki.

W wyniku jej przeprowadzenia można otrzymać pełny, obiektywny obraz kondycji szkoły w zakresie wychowania i profilaktyki oraz występujących w tych obszarach potrzeb. Informacje potrzebne do diagnozy otrzymuje się od wszystkich podmiotów społeczności szkolnej:

uczniów,
nauczycieli,
rodziców/prawnych opiekunów.

W wyniku dokonanej diagnozy Program Profilaktyki obejmuje następujące obszary zachowań problemowych:

Agresja i przemoc.
Wagary.
Wulgaryzmy, niska kultura osobista.
Uzależnienia od środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych, alkoholu, nikotyny,
Cyberprzemoc.

5. Czynniki ryzyka i czynniki chroniące

Czynniki ryzyka to cechy, sytuacje lub warunki sprzyjające powstawaniu zachowań ryzykownych, natomiast do czynników chroniących zaliczamy cechy, sytuacje lub warunki zwiększające odporność jednostki na działanie czynników ryzyka. Za najważniejsze czynniki chroniące i czynniki ryzyka uważa się te związane z sytuacją rodzinną, szkolną, czynniki osobowościowe, czynniki związane z funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej oraz zaangażowanie religijne. Celem interwencji profilaktycznych jest eliminacja lub redukcja czynników ryzyka oraz wzmacnianie czynników chroniących.

Zachowania ryzykowne to zachowania niosące ryzyko negatywnych konsekwencji, zarówno dla zdrowia fizycznego i psychicznego jednostki, jak i dla jej otoczenia społecznego. Do zachowań ryzykownych zaliczamy: palenie tytoniu, używanie środków psychoaktywnych (alkoholu, narkotyków, leków), wczesną aktywność seksualną, zachowania agresywne
i przestępcze.

Rodzice w profilaktyce zachowań ryzykownych, w tym profilaktyce używania substancji odurzających, odgrywają kluczową rolę. Pozytywna więź emocjonalna pomiędzy rodzicami i dziećmi, postawy rodziców wobec używania alkoholu i narkotyków, a także umiejętności i praktyki wychowawcze rodziców (m.in. monitorowanie zachowań dziecka) stanowią czynniki chroniące przed używaniem substancji.

Realizatorzy profesjonalnych programów profilaktyki uniwersalnej to przede wszystkim nauczyciele wspierani przez psychologów.

Program „Szkoła dla Rodziców i Wychowawców" to program profilaktyczny adresowany do osób mających kluczowy wpływ na proces wychowania dzieci i młodzieży- rodziców, opiekunów oraz nauczycieli. Celem programu jest pogłębienie umiejętności wychowawczych oraz kształtowanie postaw wychowawczych sprzyjających budowaniu podmiotowej relacji oraz więzi pomiędzy rodzicami (opiekunami) i dziećmi.

6. Oczekiwane efekty działań profilaktycznych:

wypracowanie pozytywnego obrazu własnej osoby,
kształtowanie postaw asertywnych,
budowanie właściwego systemu wartości (postawa „być” a nie „mieć”),
szeroka wiedza teoretyczna na temat uzależnień,
wyłonienie liderów pozytywnych przez rozwój wolontariatu,
poznanie zasad skutecznego” przeciwdziałania agresji,
nabycie praktycznych umiejętności jak nie stać się ofiarą,
wykształcenie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych.

PLAN REALIZACJI DZIAŁAŃ SZKOLNEJ PROFILAKTYKI

OBSZAR PROBLEMOWY: AGRESJA

Cele szczegółowe:

- Dostarczenie wiedzy na temat praw człowieka, dziecka i ucznia oraz procedur postępowania w przypadku łamania zasad.
- Dostarczenie wiedzy na temat przyczyn zachowań agresywnych.
- Wykształcenie umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz radzenia sobie z sytuacją przemocy i agresji.
- Integracja uczniów w szkole i wzmocnienie więzi.

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE	FORMY REALIZACJI	OCZEKIWANE EFEKTY	REALIZATOR
1. Diagnoza problemu przemocy i agresji w oczach rodziców.	a)Wsparcie ze strony pedagoga szkolnego w sytuacji przejawów przemocy, agresji i możliwość konsultacji z wychowawcą, b) podejmowanie działań w przypadku procedury Niebieskiej Karty – ścisła współpraca z Zespołem Interdyscyplinarnym,	Szczegółowe rozpoznanie problemu.	Pedagog, wychowawcy,
2. Zajęcia obejmujące profilaktykę przemocy i agresji w szkole: Praca z uczniem: Praca z nauczycielem. Pedagogizacja rodziców.	a) zajęcia warsztatowe - praca w grupach (zabawy integracyjne, odgrywanie scenek, burza mózgów, praca w małych grupach, ćw. relaksacyjne, mini - wykłady), b) wypełnianie kwestionariuszy i ankiet, c) trening asertywności, d) warsztaty tematyczne, szkolenia na Radach Pedagogicznych, e)przeprowadzanie ankiet i wywiadów wśród rodziców, f) spotkania w czasie zebrań z rodzicami, g) zajęcia edukacyjno-warsztatowe z zakresu tematyki programu „Szkoła dla Rodziców”,	a)uczeń zna definicję agresji, zna przyczyny i skutki zachowań agresywnych, rozpoznaje objawy, zauważa, spostrzega agresję, zna uczucia „ofiary” i agresora, zna techniki relaksacji, b)wie, gdzie szukać pomocy i jak obronić się w sytuacji zagrożenia. c)doskonalenie Rady Pedagogicznej w zakresie rozwijania umiejętności komunikacji interpersonalnej uświadomienia zagrożeń wynikających z rozwijającej się wśród młodzieży agresji, umiejętności reagowania na takie zachowania, d) współpraca rodziców ze szkołą w przeciwdziałaniu agresji, e) organizowanie warsztatów dla rodziców w ramach programu OPS – u „Akademia Rodzicielska”.	pedagog, wychowawcy,
3. Diagnoza samopoczucia ucznia w szkole oraz stopnia rozprzestrzeniania się zachowań agresywnych.	Ankieta	Pozytywne zachowania uczniów.	pedagog, wychowawcy,
4. Szkolne Dni Profilaktyki.	a) zajęcia pozwalające rozwijać zainteresowania i talenty uczniów, b) prelekcje we współpracy z Policją nt.: „Odpowiedzialność prawna nieletnich”. c) prace plastyczne na temat profilaktyki.	Integracja uczniów w szkole i wzmocnienie więzi.	pedagog, wychowawcy.

OBSZAR PROBLEMOWY – WAGARY

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE	FORMY REALIZACJI		OCZEKIWANE EFEKTY		REALIZATOR
1. Koordynowanie pracą Zespołu Interwencji Kryzysowej działającego przy gimnazjum.		a) spotkanie przedstawicieli Policji, OPS, Poradni Uzależnień, Sądu Rejonowego, PCPR, PPP w celu zdiagnozowania problemu i podjęcia odpowiednich działań, b) patrole służb na terenie przylegającym do szkoły lub miejscach wskazanych przez pedagoga, nauczycieli, c) próba nawiązania kontaktu z rodzicami/opiekunami prawnymi,		- informacja na temat uczniów wagarujących,		Pedagog, wychowawcy,
2. Pedagogizacja rodziców.		a) spotkania w czasie zebrań z rodzicami,		uświadomienie zagrożeń, współpraca rodziców ze szkołą w przeciwdziałaniu wagarom,		pedagog, wychowawcy,
3. Praca z młodzieżą.		a) zajęcia z uczniami w czasie godzin wychowawczych, (drama, burza mózgów),		a) uświadomienie konsekwencji nierealizacji obowiązku szkolnego, zagrożeń występujących podczas wagarów, b) wyrobienie nawyku rezygnacji z wagarów		pedagog, wychowawcy,
4. Rozwijanie zainteresowań.		a) kółka zainteresowań, b) udział w konkursach przedmiotowych, tematycznych, artystycznych, zawodach sportowych,		skierowanie aktywności ucznia na „pozytywny tor”,		nauczyciele,
5. Zaangażowanie uczniów w sprawy szkoły.		a) udział uczniów w przedsięwzięciach szkolnych, b) prowadzenie strony internetowej gimnazjum oraz gazetki internetowej „Kołowrotek”, c)aktualizowanie gazetek na korytarzu szkolnym,		a) wyrobienie odpowiedzialności za sprawy szkolne, b) rozwijanie więzi ze szkołą.		opiekunowie MRG i PMGB, pedagog, wychowawcy.

OBSZAR PROBLEMOWY – WULGARYZMY I NISKA KULTURA OSOBISTA

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE	FORMY REALIZACJI	OCZEKIWANE EFEKTY	REALIZATOR
1. Zapoznanie uczniów z pojęciem kultury osobistej (od zasad higieny do świadomego odbioru kultury).	a) cykl zajęć wychowawczych na temat: czym charakteryzuje się człowiek kulturalny. Metoda: burza mózgów; opracowanie wzorca, modelu.	Uczeń nazywa i rozróżnia postawy uważane powszechnie za właściwe lub niewłaściwe; dostrzega istotne różnice.	Nauczyciel wychowawca,
2. Sposób ubierania się jako komunikat: „kim jestem”. (wpływ subkultur i grup nieformalnych na modę młodzieżową).	zajęcia na temat: mój wygląd świadczy o mnie. Stroje na różne okazje, czyli między „imieninami cioci” a manifestowaniem siebie. Metoda: dyskusja tematyczna.	Uczeń zdaje sobie sprawę z faktu, że strój pełni rolę komunikatu i świadczy (zwłaszcza w pewnych sytuacjach) o kulturze osobistej. Umiejętnie dyskutuje, wyraża swoje poglądy.	nauczyciel wychowawca,
3. Wulgaryzmy jako sposób uzewnętrzniania negatywnych emocji, agresji i stresu.	godzina wychowawcza na temat: nie ma złych emocji. uświadomienie właściwych sposobów rozładowania emocji (np. przez rysunek – arteterapia, spacer, rozmowę). Metoda: dyskusja tematyczna	Uczeń wie, że nie ma emocji złych i dobrych, bo wszystkie są potrzebne w bogatym świecie uczuć.	nauczyciel wychowawca,
4. Wpływ rodziny, grupy rówieśniczej i mediów na język ucznia. Uświadomienie uczniom zjawiska ubożenia języka przez stosowanie wulgaryzmów.	godzina wychowawcza na temat: jak ludzie wyrażają emocje. Metoda: dyskusja tematyczna.	Uczeń spostrzega różnicę w sposobie wyrażania emocji w grupie rówieśniczej, na filmie akcji, w rodzinie i przez osoby uznawane powszechnie za autorytety.	nauczyciel wychowawca,
5. Jak egzystować w środowisku szkolnym bez wulgaryzmów?	podsumowanie dotychczasowej pracy wychowawczej (przypomnienie poprzednich zagadnień, ewaluacja). Rola eufemizmów w wyrażaniu uczuć negatywnych. Próba wyszukania własnych sposobów na zastąpienie wulgaryzmów innymi sformułowaniami Metoda: minidyskusja.	Uczeń wie, co to są eufemizmy, umie je zastosować w różnych sytuacjach.	nauczyciel wychowawca we współpracy z nauczycielem polonistą.

OBSZAR PROBLEMOWY – UZALEŻNIENIA OD ŚRODKÓW ODURZAJACYCH, SUBSTANCJI PSYCHOTROPOWYCH, ŚRODKÓW ZASTĘPCZYCH, NOWYCH SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH, ALKOHOLU, NIKOTYNY

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE	FORMY REALIZACJI	OCZEKIWANE EFEKTY	REALIZATOR
1. Dostarczenie informacji o mechanizmach i następstwach wczesnego picia alkoholu, zażywania środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych i palenia papierosów.	a) dyskusje na godzinie wychowawczej , filmy, plansze, ulotki, b) spotkania z niepijącymi alkoholikami, byłymi narkomanami, c) zorganizowanie konkursu na plakat antyalkoholowy, antynikotynowy i antynarkotykowy, d) kształtowanie trzeźwych obyczajów poprzez dostarczenie asertywnych wzorców oraz ukazywanie atrakcyjnego aspektu zdrowego	Uczeń zna realne konsekwencje wczesnego picia alkoholu, zażywania środków odurzających, substancji psychotropowych, środków zastępczych, nowych substancji psychoaktywnych i palenia papierosów, zdaje sobie sprawę z tego, że uzależnienia powodują szkody emocjonalne, edukacyjne zdrowotne i prawne.	wychowawcy klas, pedagog szkolny, rodzice.
2. Uczenie konstruktywnego odmawiania.	a) dyskusja na godzinie wychowawczej, b) zebrania z rodzicami, c) spotkanie z pedagogiem, psychologiem z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.	a) kształtowanie postawy asertywności nabywania umiejętności odpierania presji	wychowawcy klas, pedagog szkolny,
3. Pomoc młodzieży z rodzin alkoholików i narkomanów.	a) zgromadzenie informacji o rodzinach dysfunkcyjnych, b) stały kontakt z instytucjami w ramach Zespołu Interwencji Kryzysowej, c) pomoc w rozwoju pozytywnego, realistycznego obrazu siebie, swoich możliwości i zdolności u młodego człowieka, d) umacnianie rodziny w jej prawidłowym funkcjonowaniu poprzez naprawę i ochronę więzi emocjonalnych, e) zachęcanie rodziców do współpracy, f) praca indywidualna z uczniem, g)ukazanie potrzeby kontaktu z zaufanym dorosłym w sytuacjach zagrożenia własnego lub innych uzależnieniem.	a)nawiązanie efektywnej współpracy z uczniem i rodzicem, b) efektywne radzenie sobie ucznia z sytuacjami problemowymi, c) prawidłowe pełnienie funkcji wychowawczych w rodzinie d) uczeń rozpoznaje wyraża i akceptuje uczucia, a także radzi sobie z sytuacjami trudnymi, e)uczeń i jego rodzina modyfikują niepożądane zachowania bez stosowania przemocy.	wychowawcy klas, pedagog szkolny, rodzice.

OBSZAR PROBLEMOWY: CYBERPRZEMOC

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE	FORMY REALIZACJI	OCZEKIWANE EFEKTY	REALIZATOR
1. Uświadomienie uczniom zagrożeń wynikających z użytkowania Internetu oraz konsekwencji płynących z jego niewłaściwego wykorzystania.	a) dostarczenie wiedzy i umiejętności posługiwania się technologią komunikacyjną , - zajęcia dla uczniów, b) organizowanie zajęć nt. odpowiedzialności prawnej ze wskazaniem na zjawisko cyberprzemocy,	a) uczeń umie korzystać z nowych technologii komunikacyjnych, b) zna konsekwencje z niewłaściwego wykorzystywania Internetu,	Nauczyciele informatyki, pedagog szkolny, wychowawcy klas, rodzice,
2. Spotkania dla rodziców poruszające problem cyberprzemocy (udział specjalistów).	a) warsztaty dla rodziców w ramach procesu pedagogizacji w celu uświadomienia zjawiska, b)przygotowanie materiałów informacyjnych, wskazanie instytucji i placówek pomocowych,	a)rodzice mają świadomość, w jaki sposób małoletni mogą korzystać z nowych technologii i jakie z tego płyną zagrożenia, b) wiedzą, do kogo mogą zwrócić się o fachową pomoc w sytuacji łamania prawa i pomocy specjalistycznej,	dyrektor szkoły, wychowawcy klas, rodzice, pedagog szkolny,
3. Wsparcie dla ofiary przemocy.	a) nawiązanie ścisłej współpracy z rodzicami ucznia, b)współpraca z Policją i ew. sądem, c)zajęcia z psychologiem, współpraca z PPP (monitorowanie sytuacji ucznia),	a) uczeń i rodzice potrafią poradzić sobie w trudnej sytuacji, są objęci fachową pomocą,	wychowawcy klas, pedagog szkolny, rodzice,
4. Działania wobec sprawcy przemocy.	a)rozmowy z uczniem, b) powiadomienie rodziców, c) zastosowanie konsekwencji, d) objęcie ucznia opieką psychologiczno – pedagogiczną – praca nad zmianą postawy ucznia,	a) uczeń podejmuje efektywną pracę nad sobą w celu zmiany postawy,	wychowawcy klas, pedagog szkolny, rodzice.

REALIZACJA STRATEGII WYCHOWAWCZEJ

ZADANIE	REALIZATOR	CZAS REALIZACJI
1. Wspieranie działań wychowawczych poprzez: badania (PPP) wg potrzeb , konsultacje (PPP) wg potrzeb, szkolenie Rady Pedagogicznej /PPP/, koordynowanie działań Zespołu Interwencji Kryzysowej, współpraca z Policją, Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Zespołem Interdyscyplinarnym, Sądem Rejonowym, Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie, Poradnią Leczenia Uzależnień, Punktem Konsultacyjno-Terapeutycznym oraz Katolickim Młodzieżowym Ośrodkiem Wychowawczo-Resocjalizacyjnym w Bielsku-Białej, organizowanie spotkań rodziców i uczniów z instytucjami wspierającymi wychowanie.	Dyrektor szkoły, nauczyciele, wychowawcy, pedagog,	na bieżąco
2. Kierowanie wniosków do Sądu Rodzinnego i Nieletnich w Oświęcimiu w związku z nierealizowaniem obowiązku szkolnego, pojawiającymi się trudnościami wynikającymi z pogłębiających się patologii w środowisku rodzinnym lub przejawów procesu demoralizacji. 3. Współpraca z kuratorami sądowymi wg potrzeb.	dyrektor szkoły, pedagog, wychowawcy	na bieżąco
4. Kontakt z rodzicami poprzez: zeszyty korespondencji, rozmowy telefoniczne, konsultacje dla rodziców, spotkania z rodzicami (rozmowy indywidualne, konsultacje, zebrania rodzicielskie).	wychowawca, pedagog	cały rok
5. Motywowanie uczniów do uczęszczania na zajęcia poprzez nagradzanie 100 % frekwencji (punkty z zachowania).	wychowawca	cały rok
6. Konsekwentna kontrola obecności uczniów podczas każdej godziny lekcyjnej.	wychowawca	cały rok
7. Przygotowanie dla uczniów i rodziców aktualnej oferty zawierającej wykaz instytucji wspierających rozwój dziecka i świadczących wszelką pomoc specjalistyczną.	pedagog	według potrzeb

Programy wychowawczo-profilaktyczne prowadzone są przez wychowawcę i pedagoga szkolnego na lekcji wychowawczej. Podczas zajęć wykorzystuje się następujące programy profilaktyczne:

1.„ Jak żyć z ludźmi” – program profilaktyczny dla młodzieży MEN.
2. „Spójrz inaczej”, „Spójrz inaczej na agresję” – program zajęć wychowawczo- profilaktycznych A. Kołodziejczyka.
3. „Program 7 kroków” proponowany przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
4. „Gry i zabawy interakcyjne” – program dla prowadzących grupy wg K. W. Vopel’a.
5. „Znajdź właściwe rozwiązanie” Ogólnopolski Program Profilaktyczny.

W Gimnazjum nr 2 im. M. Bobrzeckiej w Brzeszczach został powołany Zespół Wychowawczy szkoły, pracujący na każdym poziomie edukacyjnym: klasy I, II i III w ścisłej współpracy z pedagogiem szkolnym – koordynatorem Zespołu Interwencji Kryzysowej.

Zadaniem Zespołu Wychowawczego jest:
a) bieżąca diagnoza problemów wychowawczych danych poziomów klas oraz wysuwanie projektów rozwiązywania tychże problemów,
b) prowadzenie własnych informacji dotyczących życia społecznego szkoły,
c) przeprowadzanie ankiet w ważnych kwestiach związanych z życiem szkoły oraz środowiska.